Uniwersytet Jagielloński jest najstarszą uczelnią w Polsce. Jego historia sięga roku 1364, kiedy został erygowany przez króla Kazimierza Wielkiego. Staraniem królowej Jadwigi Andegaweńskiej i króla Władysława Jagiełły uniwersytet został odnowiony w 1400 roku. Cały wiek XV to czas wspaniałego rozwoju uczelni. Następne stulecia przyniosły stagnację, aż do reformy przeprowadzonej przez Hugona Kołłątaja w 2 poł. XVIII wieku, kiedy to Akademia została przemianowana na Szkołę Główną Koronną. Od roku 1818 uczelnia nosi nazwę Uniwersytet Jagielloński. Tragiczny dla naszej Alma Mater był początek II wojny światowej, kiedy Niemcy zamknęli uniwersytet, aresztując i wywożąc do obozów koncentracyjnych 183 profesorów, asystentów i wybitnych uczonych z tej i innych uczelni Krakowa. Po wojnie komunistyczne władze wymusiły reorganizację szkoły. Usunięto z niej wydziały teologiczny, rolniczy i lekarski, tworząc odrębne uczelnie. Dopiero po przemianach politycznych 1989 roku na uniwersytet powróciła medycyna.
Uniwersytet Jagielloński to instytucja, która przez wieki wrosła w tkankę miasta i odcisnęła silne piętno zarówno na jego architekturze, jak i historii oraz życiu społecznym Krakowa. Spacer po dzielnicy uniwersyteckiej, możliwość ujrzenia budynków Collegium Maius, Collegium Novum i wnętrz, które stanowiły miejsce nauki oraz pracy wielu najwybitniejszych Polaków, może być przeżyciem niezwykłym a zarazem inspirującym. Ważnym punktem tego spotkania z historią jest również Kościół św. Anny, wraz z miejscem spoczynku św. Jana z Kęt i znajdujące się po przeciwnej stronie ulicy Collegium Nowodworskiego, gdzie mieściła się założona w 1588 roku szkoła średnia, która przygotowywała do studiów. Historyczne budynki uczelni rozmieszczone są jednak w wielu innych miejscach Krakowa.